Brabham BT49

Brabham BT49

Nelson Piquet w Brabhamie BT49 podczas Grand Prix Monako 1981
Kategoria	Formuła 1
Konstruktor	Brabham
Projektant	Gordon Murray
Dane techniczne
Nadwozie	monocoque ze stopów aluminium oraz włókien węglowych
Zawieszenie przednie	podwójne wahacze, na zewnątrz sprężyny/amortyzatory
Zawieszenie tylne	podwójne wahacze, na zewnątrz sprężyny/amortyzatory
Silnik	Ford Cosworth DFV V8 2993 cm³, wolnossący, umieszczony wzdłużnie przed osią tylną
Skrzynia biegów	Brabham/Alfa Romeo/Hewland, manualna, 6 biegów + wsteczny Weismann, manualna, 5/6 biegów + wsteczny
Paliwo	Agip Elf Valvoline
Opony	Goodyear Michelin
Historia
Debiut	Grand Prix Kanady 1979
Kierowcy	Nelson Piquet Ricardo Zunino Héctor Rebaque Riccardo Patrese
Używany	1979–1982
Mistrzostwa
Kierowców	1981 – Nelson Piquet
Wyścigi
Wyścigi	38
Wygrane	7
Pole position	7
Najszybsze okrążenie	4
Brabham BT48 Brabham BT50
Multimedia w Wikimedia Commons

Brabham BT49 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Gordona Murraya dla brytyjskiego zespołu Brabham. Uczestniczył w sezonach 1979–1982 Formuły 1 i był używany przez Nelsona Piqueta, gdy ten zdobył swój tytuł mistrza świata w roku 1981.

Samochód zaprojektowano jako przejściowego zastępcę dla napędzanego silnikami Alfa Romeo Brabhama BT48 po tym, gdy właściciel zespołu, Bernie Ecclestone, zdecydował się na zakończenie współpracy z włoskim producentem. BT49 został stworzony w sześć tygodni i korzystał z wielu elementów modelu BT48, ale w przeciwieństwie do niego był wyposażony w silnik Ford Cosworth DFV. Nadwozie monocoque wykonano ze stopów aluminium oraz włókien węglowych. Samochód w pewnych okresach był wyposażony w zawieszenie hydropneumatyczne oraz "hamulce chłodzone wodą".

Brabham BT49 używany był przez cztery sezony. Zbudowano siedemnaście egzemplarzy modelu. Od 1995 roku BT49 bierze udział w zawodach historycznych samochodów Formuły 1.